غزل شماره 397 دیوان حافظ، ز در درآ و شبستان ما منور کن + با تعبیر فال
ز در درآ و شبستان ما منور کن هواي مجلس روحانيان معطر کن اگر فقيه نصيحت کند که عشق مباز پياله اي بدهش گو دماغ را تر کن به چشم و ابروي جانان سپرده ام دل و جان بيا بيا و تماشاي طاق و منظر کن ستاره شب هجران نمي فشاند نور به بام قصر برآ و چراغ مه برکن بگو به خازن جنت که خاک اين مجلس به تحفه بر سوي فردوس و عود مجمر کن از اين مزوجه و خرقه نيک در تنگم به يک کرشمه صوفي وشم قلندر کن چو شاهدان چمن زيردست حسن تواند کرشمه بر سمن و جلوه بر صنوبر کن فضول نفس حکايت بسي کند ساقي تو کار خود مده از دست و مي به ساغر کن حجاب ديده ادراک شد شعاع جمال بيا و خرگه خورشيد را منور کن طمع به قند وصال تو حد ما نبود حوالتم به لب لعل همچو شکر کن لب پياله ببوس آنگهي به مستان ده بدين دقيقه دماغ معاشران تر کن پس از ملازمت عيش و عشق مه رويان ز کارها که کني شعر حافظ از بر کن
تعبیر غزل شماره 397 دیوان حافظ ، ز در درآ و شبستان ما منور کن
"صبر و مقاومت، کلید موفقیت در زندگی است. شما به خوبی میدانید که هر چقدر هم که مسیر دشوار و چالشها زیاد باشند، با پشتکار و استقامت میتوانید به هدفهایتان برسید. هیچ تلاشی بیپاسخ نخواهد ماند و خداوند در لحظات سختی همراه شما خواهد بود. حالا زمان آن است که از تردیدها و ترسها رها شوید و با اعتماد به نفس قدمهای خود را محکمتر بردارید. خجالت را کنار بگذارید و به آنچه که میخواهید دست یابید، عزم خود را جزم کنید. خداوند همیشه در کنار شماست و دعاهای شما را میشنود، پس صادقانه از او بخواهید که شما را در راه درست هدایت کند و پاداش شایستهتان را بدهد. با ایمان و صبر، به زودی خواهید دید که همه چیز در مسیر درست قرار میگیرد."